پنجشنبه، بهمن ۱۰، ۱۳۸۷

 
جوانان ایرانی در جستجوی کدامین راهند؟


نقش دولت احمدی نژاد در سرنوشت جوانان !


گزارش زیرکه بر اساس داده های فصلنامه رفاه اجتماعی تهیه وتنظیم شده , بیانگر بی تدبیری وبی کفایتی به اصطلاح دولتمردان ریزو درشت , نظام جمهوری اسلامی است. که کوچک ترین برنامه ریزی برای جوانان نداشته وندارندوتاثیرات منفی آن نه تنها برسر نوشت نسل های امروزین کشور که آینده سازان فردایند , آثار ویرانگر آن در نسل های آینده نیزقطعاً مشاهده خواهدشد .
نتیجه یک پژوهش دانشگاهی بین سال های سال -1387-1386 نشانگر آن است که 54 درصد جوانان تهرانی، دچاریک نوع (بی هویتی )نابسامانی اقتصادی و اجتماعی" هستند. این تحقیق بر روی یک نمونه‌ی 814 نفری از جوانان 15 تا 29.ساله انجام گرفته است . از دیدگاه علم جامعه شناسی و حتی روان پزشکی و روانکاوی این نوع وضعیت گذرا یا مانده گار را وضعیت آنومیک می نامند.

وضعیت «آنومیک» را می‌توان "گسست از هنجارهای اقتصادی - اجتماعی یا "آشفتگی در هویت" تعریف کرد. "آنومی" با هنجارستیزی، هنجارگریزی، قانون‌شکنی و احساس شکاف میان فرد و جامعه جلوه‌گر می‌شود.

بسیاری از جوانان ایرانی، برخوردار نبودن از منزلت فردی و اجتماعی، نداشتن دورنمایی موفق یا مشکلات اقتصادی و رفاهی را ناشی از مدیریت نادرست جامعه می‌دانند. اما چنین نیست که در برابر این سوء مدیریت، دست به عصیان بزنند. بیشتر آنان در مواجهه با پیامدهای این مدیریت ناکارا، احساس بدبختی، ناامیدی، پوچی و قربانی‌بودن می‌کنند. بسیاری از جامعه‌شناسان نیز ریشه‌های "آنومی" را در تکانه‌های اقتصادی و اجتماعیِ ناشی از انقلاب و جنگ می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بینند. آنان می‌گویند، هنجار پایداری، جایگزین ارزش‌های کهن یا ممنوع نشد و نسل جوان عمدتا با خلاء فرهنگی و اجتماعی ناشی از این شکاف روبه‌رو شد.

استادان جامعه شناسی، وضعیت آنومیک کنونی را نمونه‌ی بارزی از ناکامی مسئولان جمهوری اسلامی در مهندسی فرهنگی و اجتماعی توصیف می‌کنند. و برخی نمودهای رفتاری و آماری این نابسامانی را چنین توصیف می نمایند:

«کاهش سن جرم

کاهش سن فحشا به 11 سال

کاهش سن اعتیاد به 10 سال

افزایش طلاق

ناکامی یک‌سوم ازدواج‌ها

افزایش بیکاری به میزان 35 درصد

افزایش بیماران اعصاب و روان به میزان 31 درصد

افزایش بیماران قلب و عروق به میزان 22 درصد

افزایش حاشیه‌نشینی، با وجود وعده‌ی عدالت توزیعی در جامعه.»


نسبت آنومی با فروپاشی اجتماعی

پرسش متداول در بررسی وضعیت "آنومیک" یک جامعه این است که آیا گسست اقتصادی و اجتماعی یا شکاف فرهنگی و اخلاقی، در میان جوانان می‌تواند به از هم‌پاشیدگی یک نظم سیاسی یا اجتماعی منجر شود؟

برخی استادان جامعه شناسی ایرانی تاکید می‌کنند که رشد چشمگیر نابهنجاری در یک جامعه، لزوما با فروپاشی اجتماعی همراه نیست. بلکه آنها به نقش خرده‌فرهنگ‌ها، حمایت‌های دولتی و عدم خودآگاهی طبقاتی و گروهی، در ایران امروز نیز اشاره کرده و می‌افزایند: « این وضعیت را می‌توان به اتومبیلی تشبیه کرد که بنزین‌اش تمام شده اما چون در سرازیری است، کماکان می‌تواند به حرکت ادامه دهد. خودرو زمانی که به سربالایی برسد، متوقف می‌شود وتنها در آنجا، نیاز به فشار و نیرو دارد.»


اما چالش های تازه از راه خواهند رسید

در تحقیق مربوط به وضعیت «آنومیک» جوانان تهرانی، نابسامانی اقتصادی کنونی، به معنای "احساس عدم تناسب میان نیازها، آرزوها وهدف‌های خود و کمبود یا نبود راه‌های دستیابی به آنها" بیان شده است.بعضی از این پژوهشگران براین اعتقاداند که نسل امروز بر خلاف نسل‌های قبل، زیادهم آرمانگرا و جامعه‌خواه نیست . «این نسل البته ممکن است امروز امکاناتی برای رساندن پیام خود به بیرون از جامعه نداشته باشد، اما بدون تردید، در آینده گستاخ‌تر و سریع‌تر خواهد بود و چالش‌های جدی‌تری، هم با پدران و مادران خود و هم با حاکمیت اجتماعی-سیاسی خواهد داشت.»

برچسب‌ها:


نظرات: ارسال یک نظر

اشتراک در نظرات پیام [Atom]





<< صفحهٔ اصلی

This page is powered by Blogger. Isn't yours?

اشتراک در پست‌ها [Atom]