یکشنبه، بهمن ۲۰، ۱۳۸۷

 

فقروفساد وفحشا وموشک


مردم بجای پول نفت موشک تماشاکنند !


درآغازخواستم پیشگفتاری به این گفتگوبنویسم , اما دیدم موضوع برای خواننده چنان آشنا ولمس شده هست که نیازی به این کار نیست. ازطرفی هم خود گفتگونمونه خوبی است تا به آخرمرثیه فلاکت بارزندگی مردم را با پوست وگوشت مان لمس کنیم ولذاامروزازدست مردم جزتماشاکردن به موشکی که دیگران برایمان هوا کردند چیزدیگری ساخته نیست ,حالاکه باپول نفت سیرنشدند,شایدباتماشای این موشک شکمشان سیر شودوقدری آرام گیرند.


گفتگو كوتاه با يكي از نمايندگان كارگري-تهران


روند شتابان افزايش قيمتها بخصوص در مورد اقلام اساسي و نيازهاي مبرم مردممان طي يكسال گذشته بجز فقر و گرسنگي و بدبختي چيز به ارمغان نياورده است. گفتگوي ما هم در همين راستاست.

خوب افزايش قيمت سرسامآور بعضي از كالاها و نيازهاي اساسي رو طي يك ماه همه لمس كرديم, طبعا اولين سؤالي كه مطرح ميشه اينه كه تأثير اين بالا رفتن قيمت بر زندگي اقشار مردم چيه؟

تأثير بلافصلش فقر و محروميت بيش از پيش مردممان هست. يعني حذف اقلام ضروري زندگي مردم رو به دنبال داره. وقتي قيمت مواد غذايي با اين شتاب وحشتناك افزايش پيدا ميكنه و درصد قابل توجهي از درآمد رو به خودش اختصاص ميده، از آنجايي كه خورد و خوراك واجبترين نياز انسانه, اولا مردم و بخصوص طبقات كم درآمد, مجبور به حذف ساير هزينهها هرچند هم كه ضروري باشه, ميشن مثلا فرزندانشون رو به مدرسه نميفرستند و اين بچهها مجبور ميشن از سنين بسيار كم به جاي رفتن به مدرسه براي كمك به گردش چرخ خانواده، وارد كار بشن.


روز 30آذر رسانهها از قول دبير انجمن حمايت از سلامت و بهداشت رواني جامعه نوشتن كه: ”بيش از ۹۰ درصد از کودکان کار خياباني در خانواده هاي از هم پاشيده و يا پرجمعيت، والدين معتاد و در فقر مالي شديد زندگي مي کنند”.

يا مردم محروم از خريد وسايل زندگي, مثل پوشاك و غيره, صرف نظر ميكنند, در مورد مواد غذايي هم با اين گراني سرسامآور هر چه بيشتر سوق پيدا ميكنند به سمت مواد ارزانتر نشاستهاي مثل نان و برنج و هرچه دورتر ميشن از مواد پروتئيني و ميوهجات, نتيجهش سوء تغذيه و گسترش بيماريهاست. بنا بر اين شما حساب كنيد با تورم رسمي 30درصدي و غير رسمي 50 درصدي چه توده وسيعي از مردم كه حقوقهاي 200-300 هزار توماني دارند با گامهاي بلندتري به زير خط فقر سوق داده ميشن.


ميخواستم نمونه اي از يك خانواده در تهران را براتون بگم:

پدرم فروشنده يك مغازه است كه هيچوقت دخلمان به خرجمان نميرسد. امسال شب يلدا مادرم از روزهاي قبل به پدرم گفت دامادمان را براي شب يلدا دعوت كنيم و مقداري ميوه بخرد. چون ما از ابتداي سال تا به حال رنگ ميوه را نديديم. براي همين پدرم رفته بود سراغ صاحب کارش تا مقداري از حقوق ماه آينده اش را پيش پيش بگيرد اما وقتي با جواب منفي صاحب کار مواجه شد، تمام وجودش يخ بست. و آمده بود خانه با مادرم دعوا ميكرد كه آخر ما كجا ميتوانيم هندوانه 500 توماني بخريم, همين ميوههايي كه ما سال به سال رنگش را نميبينيم 30 درصد افزايش قيمت پيدا كرده بود. مثلا قيمت انار به كيلويي 3000 تومان رسيد, خلاصه شب يلداي امسال رو هم با خجالت و چايي سر كرديم”.


ميزان بسيار زياد آمار طلاقها و از هم پاشيدگي خانوادهها به دليل همين فقر هست. آمار وحشتناك خودكشي ها يك عامل اصليش همين فقره, رسانهها خبر دادن كه در ايران تحت سه نوجوان بر اثر فقر شديد در سرپلذهاب در استان كرمانشاه خودكشي كردند. فرخنده 16 ساله و نوجوان ديگهاي كه 12 سال سن داشت با به آتش كشيدن خودشون به زندگيشون پايان دادند و نوجوان ديگه, صادق نصرتي كه 14 سال سن داشت, با زنجير خودش را حلق آويز كرد. يعني در يك فاصله كوتاه زماني فقط در يك منطقه كشور، سه نوجوان 12ساله، 14ساله و 16ساله خودشون رو به خاطر اين كه ديگه قادر نبودند فشارهاي خردكننده فقر رو تحمل كشتند. در كجاي دنيا ميشه نظير چنين وضعيتي رو مشاهده كرد. مگر خودكشي نوجوان 12ساله يك چيز عادي است؟ اين فقر موحش در كشوري است كه با يك درصد از جمعيت دنيا و يك در صد از خاك دنيا صاحب بيش از 10درصد نفت دنيا و 18درصد منابع گاز دنياست. يعني ايران به لحاظ منابع طبيعي يكي از غنيترين كشورهاي دنياست. واقعاً با اين همه منابع چه كار كه نميشد كرد. اما عجيبه كه سهم مردممان از اين ثروت، فقر و محروميت بيشتره. بالاخره اين همه پول و اين ثروت بادآورده كجا رفت؟ جز اين كه نصيب عده معدودي شد و فاصله طبقاتي وحشتناك موجود رو باز هم بيشتر و بيشتر كرد؟؟!!


خوب شما به تشديد فقر و شكاف طبقاتي به عنوان يكي از واقعيتهاي وضعيت موجود اشاره كردين, خوب ميشه گفت و فقر شكاف طبقاتي چيزي هست كه در دنيا هم هست, و اين قبيل مشكلات در تمام دنيا وجود داره, و خاص ايران نيست, در اين رابطه چه پاسخي داريد؟

واقعيت اينه كه فاصله طبقاتي كه در كشورمان هست، در هيچ كدام از كشورهاي دنيا مشابه نداره. بنا به اعلام منابع خود دولت، بيش از 80درصد ثروتهاي كشور در دست كمتر از 20درصد جمعيته. فكر نكنم در هيچ جاي جهان الان به اين شكل باشه.

خيلي ممنون از وقتي كه در اختيارمان گذاشتيد. به اميد روزي كه تماميه مشكلات جنبش كارگري در ايران حل شوند و همه اقشار ايران از مساوات و برابري و حق و حقوق پايه اي بهره مند شوند.

(انجمن دفاع ازحقوق زحمتکشان)

برچسب‌ها:


نظرات: ارسال یک نظر

اشتراک در نظرات پیام [Atom]





<< صفحهٔ اصلی

This page is powered by Blogger. Isn't yours?

اشتراک در نظرات [Atom]